travel • spain diaries pt. 1

spain diaries '16 - week 1 // Er waait een zacht briesje, hij strijkt over mijn wangen en om mijn mond. In de verte blaft een hond en ook draait er zachtjes een deuntje door de stad. Ik wieg mee op de golven van het water en laat mijn handen er langzaam in zakken. De haren die los zijn geschoten uit mijn vlecht kietelen mijn neus en de zonnestralen liggen als een deken over mijn schouders. Mijn lippen vormen zich tot een glimlach; deze rust had ik gemist.

Mijn ontelbare sproeten, waarvan er een paar weg waren gevaagd tijdens de wintermaanden, zijn weer verdubbeld. Ik ben terug van mijn vakantie in Spanje en ik kan niet wachten jullie te vertellen over mijn avonturen en om jullie mijn foto's te laten zien (en dat werd ook wel een beetje tijd na een week terug in Nederland)!

13 juli - We lopen een krakende houten trap op, om vervolgens op een krakende houten tribune te gaan zitten. Met zijn vijven hebben we ons tussen de mensenmassa gewurmd en ik ben niet zeker of we hier nog tussenuit komen. Onhandig open ik mijn tasje en probeer ik mijn camera aan te zetten. Mijn handen plakken nog steeds van het ijsje dat we eerder op hebben. Ineens wordt de mensenmassa stil terwijl er in het Spaans iets omgeroepen wordt. Ik kan het een beetje verstaan, maar de man praat zo snel dat ik het alweer opgeef. Er wordt een deur geopend en alle mensen staan op scherp.

Stierengevechten zijn erg populair in de regio waar ik mijn vakantie vierde. De mensen die het aandurven staan met zijn allen op een groot veld, met aan een kant de haven. Daar proberen ze de stier in het water te laten vallen (om hem vervolgens weer veilig naar zijn hok te laten zwemmen). Ik vond het niet leuk. Ik vond het verschrikkelijk. Ik snap dat het cultuur is, maar ik was heel de tijd bang dat er iets ergs zou gebeuren met een van de mensen en ook had ik het te doen met de stieren. Dus tja, dat was iets wat ik minder leuk vond, maar dan weet ik dat ook weer.

In het plaatsje waar we verbleven was een soort feestweek. Iedereen in de stad was in een vrolijke stemming en al gauw zaten we klaar op de plastic stoeltjes langs de weg. Er werd een parade gehouden, met praalwagens en al. Het was leuk om te zien hoe veel iedereen het naar zijn zin had. Er zaten een paar Engelse dames voor ons die mijn broertje vroegen een foto te maken en ook was er een klein Spaans jongetje die wanneer hij de kans kreeg, weghobbelde in zijn oranje tuinbroek om met confetti te spelen. Heel de stad was in feestelijke stemming en het voelde fijn om me er in mee te laten slepen.

Op een andere dag wat later in de middag besloten we het strand te bezoeken, want op het heetst van de dag was het niet slim om te gaan. We reden de kust langs op zoek naar een doorgangetje en vonden er uiteindelijk eentje wat verder van het drukke strand vandaan. Er stond een beach volleybalveldje en al snel hadden we een perfect plekje gevonden om onze handdoeken neer te leggen. Ik spurtte het water in omdat het zand zo warm was en genoot van de golven die tegen mijn buik aan sloegen. Ook was het heerlijk om de tijd te vergeten terwijl ik lag te lezen op mijn handdoek, terwijl de wind het al het geluid wegnam.

Deze vakantie was anders dan de andere: meestal kamperen we in tentjes, maar deze keer kregen we een aanbod om in een huisje te verblijven van goede vrienden van ons. Ik blij. Het huisje was prachtig en had een zwembad in de tuin (ja, i know!!). Ik wil niet te veel laten zien, omdat het natuurlijk niet van mij is, maar ik hoop dat de foto's hier boven je een beetje een idee geven over hoe het er uit zag.

Een week nadat we aan waren gekomen in Spanje zijn we naar het centrum van Dénia gegaan, dit is de stad waar ons huisje stond. In Dénia heb je een 'hoofdstraat' en als je de zijstraatjes in loopt ziet alles er heel fotogeniek uit. Ik vond het heerlijk om door die straatjes heen te lopen met mijn camera. Ook zaten er hele leuke restaurantjes daar, zoals Al Forn op de foto hier boven. Daar heb ik een heerlijke pizza op (héél spaans *kuch*) en hebben we gezellig met zijn allen gekletst.

Op diezelfde avond zijn we naar het vuurwerk gaan kijken die bij de haven af werd gestoken. Ik kon niet wachten tot het vuurwerk begon. En dit spektakel liet wel even op zich wachten: een half uur na de afgesproken tijd begon het eindelijk. Ik heb mijn camera snel uit mijn tas gegrist en heb voor de aller eerste keer succesvolle foto's van vuurwerk kunnen maken.

Kortom: dit was de perfecte afsluiting van de eerste week.

Zijn jullie al op vakantie geweest? En wat vinden jullie van de eerste "Spain diaries"?

xxx

Volgende keer: Adembenemend uitzicht en het mooiste stadje (genaamd Altea)