lisbon travel diary part III

Een beetje moe zit ik aan het ontbijt. Ook deze ochtend hebben de medewerkers van het hotel verse croissantjes, vruchtensap en andere lekkernijen voor ons klaargezet op de bar van de eetzaal. Het smaakt heerlijk en al snel begin ik me weer een beetje wakker te voelen.

Klik hier als je part II wilt lezen!

quinta feira

donderdag

06.04.17

Vandaag gaan we naar Belém: een prachtige plek gelegen aan de Taag en niet al te ver van het centrum van Lissabon. We stappen weer op de trein en rijden richting het plaatsje. Onderweg zie ik de zee weer, de prachtige, kleurige huisjes en de palmbomen.

Eenmaal in Belém lopen we met zijn allen naar een lang uitgestrekt, wit gebouw. Het is een klooster. Mosteiro dos Jerónimos. Er staat een verschrikkelijk lange rij voor, die wij gelukkig mogen overslaan. Eenmaal in het klooster word ik betoverd door de schoonheid ervan. De zuilen en pilaren vol met versiersels, de kruisbogen op het plafond… Het doet me heel erg denken aan Zweinstein uit Harry Potter, maar dan de Portugese versie, wat ik echt geweldig vind. We krijgen alle tijd om rond te kijken, ook hier maak ik weer veel te veel foto’s. Ik dwaal een beetje rond en waan me weer helemaal in oud-Portugal (en voel me net een Hogwarts-student). Er blijkt ook een tweede verdieping te zijn, waar ik de rest van mijn groepje tegenkom. We kijken uit over de binnentuin en genieten van het zonnetje dat door de openingen van het klooster heen piept.

Rond lunchtijd vertrekken we naar buiten. Met de gehele groep gaan we in de schaduw van een boom zitten, waar de leraren ons vertellen wat het plan is voor de middag. Ook delen ze een pastel de Belém uit, hetzelfde gebakje als dat ik dinsdag op had. Deze smaakt nóg lekkerder. Als iedereen zijn pastel op heeft gaan we de Torre de Belém bezoeken.

Weer mogen we de rij skippen, yes, en zijn we snel in het gebouw. Binnenin is niet erg veel te zien, behalve een kanon, dus nemen we de trap naar boven, waar een harde zeewind ons tegemoetkomt. We kijken rond op de Torre. Een lerares verteld me dat deze toren eerst volledig in het water stond, maar nu nog maar voor een deel. Ik kijk uit over de zee en kan in de verte de rode brug, Ponte de 25 Abril, zien en ook Padrão dos Descobrimentos, een monument ter ere van de Portugese ontdekkingsreizigers in de 15^e en 16^e eeuw. Bij dit monument spreken we om 15.00 af met de leraren. We krijgen ons lunchgeld mee en mijn groepje en ik vertrekken naar een tentje wat aan een steiger ligt. Daar eten we wat.

Als we klaar zijn met lunchen gaan we nog eventjes op de kade zitten, terwijl het water onder onze voeten heen en weer klotst. Het weer is heerlijk. De zon schijnt en er is geen wolkje aan de lucht. Samen met een paar vriendinnen loop ik een rondje over een klein souvenir-marktje. Als we hier klaar zijn is het alweer tijd om richting het monument te lopen. Eenmaal daar verbaas ik me over de grootte van het monument. Ik had al weleens wat afbeeldingen gezien, en van veraf lijkt het veel kleiner.

Zodra iedereen bij het monument is gaan we weer met de trein richting het hostel, alleen stappen we een paar haltes eerder uit om naar het strand te gaan. Een deel van de groep gaat surfen en ik doe met mijn vriendinnen mee aan een yogales die een van onze leraren geeft. Nadat we helemaal zen zijn krijgen we nog wat tijd om op het strand te gaan zitten. We blijven er tot de zon onder is en gaan dan terug naar het hostel, waar een typisch Portugese maaltijd op ons wacht. ’s Avonds gaan we met bijna iedereen nog even Estoril in om wat te drinken, als afsluiting van de reis op de laatste avond. Mijn groepje en ik spelen heads-up en krijgen een paar vreemde blikken van de mensen om ons heen. Nadat we ons drinken op hebben keren we terug naar het hostel en daar val ik voor de laatste keer in slaap.

De volgende ochtend is het tijd om de koffers in te pakken en afscheid te nemen van de kamer en het prachtige uitzicht. We vliegen vandaag rond etenstijd en zijn ongeveer om 23.00 terug in Nederland. De koffers worden in de garage gezet en we gaan nog even snel de supermarkt in om wat te halen voor de lunch en het avondeten. Ook koop ik een paar pastel de nata, voor mijn familie (die uiteindelijk niet helemaal intact aan zijn gekomen in Nederland, maar nog steeds even lekker). Hierna gaan we nog even op het strand zitten, tot het helaas tijd om terug te gaan naar het hostel en gedag zeggen tegen het mooie, blauwe huis. Ik trek nog even snel mijn lange broek aan en pak een trui, want in Nederland zal het behoorlijk wat graden kouder zijn. Alle koffers worden weer ingeladen in de bus en we reizen naar het vliegveld.

Als het tijd is om te boarden is heb ik tegenstrijdige gevoelens. Aan de ene kant vind ik het onwijs jammer om al weg te moeten uit dit prachtige land, maar ik ben ook blij dat we weer naar huis terugkeren. Lissabon was ontzettend gaaf en ik heb het enorm naar mijn zin gehad!

Até a vista, Lisboa!

Tot ziens, Lissabon!

xxx