oh april

Gather ye rosebuds while ye may,
Old Time is still a-flying;
And this same flower that smiles to-day,
To-morrow will be dying.

Oh April, how you made it feel like summer.

✧  ✦  ✧

a list of great movies everyone should watch

Last Sunday I cried my eyes out watching Dead Poets Society. It made me want to live my life to the fullest, read poetry, go to classes, go to a dark cave with my friends, study literature... Isn't it beautiful that movies can have this effect on humans? How we laugh and cry and feel for these characters as they go through an adventure or life-changing experience? How we empathize and think about these moving images on a screen? For school I've done a lot of research in emotions and the movies and the connection between the two. I find it fascinating how this works and how we,  as spectators, can feel what characters feel, whilst we're just sitting in a cinema or at home. I just love it. I just love movies.

And my love for movies just gets bigger and bigger. And that is mainly thanks to the movies on this list.

⚜︎

my graduation art project

A few years ago I showed you one of my art class projects in high school in this post. I never actually shared my graduation art project on this blog and I still really want to. 

And so, I will share the story of how I made an empty shoebox slightly more interesting... 

☁︎

a guide to: make stamps!

First of all: Happy Easter to those who celebrate!
And second... Welcome to a new series on this blog: A Guide To!

Quarantine really brings the creativity craft monster in me to the surface. I feel like this lady over here. I've been drawing more, experimenting with watercolors and now I even made my own stamps, something I've wanted to do for ages. 

I will give you some tips and tricks to make your own stamp, if you read the above and thought: well, I want to make my own stamps too now. It's a proper do it yourself! And a fun and simple way to decorate pages, cards and maybe even cloth (if you're really getting into it)!

prologue

De Muren van Dironve

Proloog

Een flits verlicht de kamer. De kleine kamer. Met een klein bureautje. Aangevreten door de tijd. Een spiegel, waarvan de randen zijn verroest en hier en daar een stukje uit is, waardoor de houten wand erachter zichtbaar is. Een nachtkastje, met enkel een kaarshouder erop en een boek. "Wonderen van de Oude Wereld" leest de voorkant onder een laagje vers stof. Uit het boek steekt een krantenknipsel, dienend als boekenlegger. Een donderslag. Naast het kastje staat een krakend oud bed, dat al ruim 19 jaar zijn werk doet. En op dat bed zit een meisje. In kleermakerszit. Met haar dunne deken opgetrokken tot aan haar kin. Haar witte nachtjapon lijkt op te lichten in het woeste natuurgeweld dat zich buiten afspeelt. Bijna net zo woest als haar haren. Klaarwakker. Het gezicht van het meisje straalt... Een paar verdwaalde sproetjes en gebruinde huid onthullen dat ze veel uren in de zon doorbrengt. Haar mondhoeken krullen om zodra de hemel openbreekt. Als deze buien niet zo zeldzaam waren geweest, had ze nooit rechtop in bed gezeten. Maar dat waren ze wel. Grote spetters water vallen uit de lucht. Ze vallen op de korstige, droge grond. Je kunt de aarde bijna horen zuchten van de dorst die nu zo plots wordt gelest. De bomen bedanken de hemel en laten zich lachend kietelen door het water. De uitgedroogde gewassen knisperen onder het gewicht van de druppels en de wind.